ijsklimmen Cogne 2

Oorspronkelijk waren Peter en ik afgelopen week van plan om in Chamonix te gaan klimmen. Na een telefoontje met de gardien van de Cosmique hut hebben we echter besloten om niet door te rijden naar Chamonix maar via de grote St. Bernard naar Cogne. Het weer was voor donderdag toch wat minder voorspelt dan de dagen ervoor. Ach ja, we wilden klimmen, en waar en welke route maakte helemaal niet zoveel uit. En Cogne is een uitstekend alternatief voor Chamonix, ik was daar begin januari voor het eerst geweest en er waren nog meer dan genoeg routes voor 5 dagen klimmen.

Woensdag middag arriverden we in de Valnontey. Prachtig weer, natuurlijk in de zon veel te warm om ijs te klimmen, maar ja, geen klimmen was ook geen optie. Dus gingen we woensdag in de middag nog richting de waterval Lauson.

 een jonge gems op zoek naar iets lekkers... 

Lauson, WI3

Luchttemperartuur rond de 0 graden zorgt natuurlijk voor heel soft ijs, dus het klimmen was echte fun.


Donderdag stond het Cold Couloir op het menu. Deze route hadden Bernd en ik in januari nog moeten skippen omdat er voor ons al touwgroepen waren. Deze keer moest het gebeuren, dus gingen we om half zeven op de parking in de Valleile weg. Het was even schrikken toen we ongeveer 15 minuten voor ons twee hoofdlampen zagen, maar zij gingen gelukkig naar een andere route. Dus hadden we het Cold Couloir voor ons alleen! yes!

de volgende lengte in het cold colouir, echt super leuk...

Mooie zonsopgang, mooi ijs en 7 touwlengtes klimmen, een geweldige route.Pas bij het abseilen kwamen we andere touwgroepen tegen.

Hier een korte video over het Cold Couloir.

Vrijdag (het werd steeds warmer), dus gingen we ook nog vroeger van start, waren we om half zeven de eerste touwgroep bij de waterval Tuborg, WI5. Een mooi makkelijke lengte om op te warmen en super oefening voor Peter om zich wat meer in het voorklimmen te bekwamen. Vervolgens de crux lengte met ca. 30m tussen 80 en 90 graden. De route was goed ingepickeld, scheelt heel veel, maar dan nog zijn 30m in dit terrein veel. Ik vond het geweldig, mooie structuren en leuke klimbewegingen. De volgende lengte - een stijl sneeuwveld - was weer voor Peter. De laatste lengte kreeg al zon toen ik halverwege die lengte was. Een aparte gewaarwording om met ijsklimmen zon te vangen, heerlijk, maar ja, in sommige routes ook gevaarlijk ivm vallend ijs. Deze route was wel safe, maar na het klimmen van die lengte zijn we wel zo snel mogelijk naar beneden gegaan.

de aan de andere kant van het dal (tegenover het cold colouir) met Candelabro del Coyote en rechts daarnaast Tuborg.

in de crux lengte van de Tuborg

Hier een korte video van de Tuborg

Op de terugweg van de Tuborg zag ik de steile pilaren van de route Stella Artice en dacht bij mezelf, vet apparaat voor morgen. Dus de volgende ochtend weer om half zeven weg bij de Parking en aanlopen naar Stella Artice. Toen we bij de instap kwamen werd direct duidelijk dat de zachte temperaturen van deze nacht niet erg goed waren geweest voor onze route (er kwam constant een beetje ijs naar beneden en het regende als hel). Heel slecht idee om hier nu in te stappen, vervolgens gingen we op zoek naar een alternatief voor die dag - we dachten b.v. aan Tutto Relativo, half uur terug lopen. Maar ja, toen we daar kwamen waren ongeveer 10 klimmers voor ons, nee, hier hadden we geen zin in. Dus doorlopen, en zo kwamen we uit bij de Lillaz Gully.



De Lillaz Gully is een vierde graads route met een mooi mixed uitklim (ongeveer M4). Je hebt super uitzicht op de Mont Blanc. De waterval is niet erg moeilijk en zo kreeg Peter weer ruimschoots gelegenheid om voor te klimmen. Lekker klimmen, lekker rustig en een mooi uitzicht, het leek bijna vakantie :-)

Zondag avond vloog Peter terug naar Berlijn, maar 's ochtends wilden we per se nog Tutto Relativo klimmen, en we dachten, als we nou heel vroeg vertrekken kunnen we wel de eerste bij de instap zijn. Dus, weer om half zeven weg bij de Parking (soort groundhog day gevoel) en we waren daadwerkelijk weer de eerste bij de instap. Om 9.15 hadden we de route al geklommen en om 10.15 waren we weer bij de auto, tijd genoeg om in Lillaz nog koffie te gaan drinken en van de zon te genieten.

vanuit Lillaz blik op de Lillaz Gully aan de linker kant en de dunne ijslijn van Tutto Relativo rechts van het midden. er is dus nog genoeg te doen, jammer dat ook in Cogne gezien het warme weer van deze week het ijsseizoen waarschijnlijk afgelopen is.