Eindelijk weer grootse plannen: 2008 staat in het licht van McKinley! De hoogste berg van het Noordamerikaanse kontinent en daarmee een van de 7 summits staat al langer op de agenda. In 2004 ben ik al een keer met Paul aan de voet van deze massieve berg in Alaska geweest. Helaas waren we toen veel te laat in het seizoen. De Kahiltnaglacier lag al helemaal open. De klim begint op 2400m en loopt daen 15 km over deze gletsjer. We hebben toen ter plaatse onze plannen voor een beklimming moeten laten voor wat ze waren. We hebben een prachtige tijd gehad met ijsklimmen, boswandelen en zeekayaking. Erg mooi. In 2007 is het niet gelukt om het plan echt door te zetten maar sinds oktober weten we zeker dat we een nieuwe aanloop willen nemen. Tickets zijn geboekt, de meest strategische dingen zoals huur van de satelliettelefoon, een permit bij de rangers en het huren van een flightservice van Talkeetna naar het basiskamp. Het uiteindelijke doel is een traverse van Denali (zoals McKinley door de Inuit genoemd wordt). Via de West-Buttress zullen we proberen de berg te beklimmen. Als wij en de berg in goede shape zijn zullen we proberen via de Noordkant af te dalen. Dat is de route van de eerstbeklimmers die in 1913 via Muldrow Glacier de top hebben weten te bereiken.
Ik heb ontzettend veel zin in deze tocht. De afgelopen weken ben ik met tenten, brander en eten bezig geweest. Daarnaast telt natuurlijk ook de fysieke fitheid. Die probeer ik vooral op peil te brengen door hardlopen, fietsen en klimmen. Met ongeveer 1 rustdag in de week zit ik inmiddels sinds november op een aardige trainingsomvang. Dat betekent dus wekelijks ongeveer 40 tot 50 km hardlopen, 150 km fietsen en 2-3 in de hal klimmen. Je moet er wel wat voor over hebben! In januari gaat dan nog een speciale expeditieblog de lucht in.
