Alpien Plus trainingsweek

In het kader van het Alpien Plus project heb ik afgelopen week in de Ecrins een aantal mooie routes kunnen klimmen. Het idee van Alpien Plus is dat onder leiding van een Franse gids en een tweetal instructeurs van de NKBV geambitioneerde alpinisten zelfstandig grotere rots en ijstochten ondernemen. Techniek, tactiek en veiligheid zijn de centrale themas. Touwgroepen in wisselende samenstelling en natuurlijk afhankelijk van het weer beklimmen dan D tot ED routes.
Ik heb in de afgelopen week gelijk een viertal D- tot D+ routes kunnen klimmen:
1. zondag samen met Minke: Tete de la Maye, eerste deel van "du 5 a tire-larigot" VI- en dan halverwege overgestapt op de "Tu ris, Maye" VII+. ik moet wel bekennen dat die VII plaatpassages echt de glad waren voor mij. al met al wel een goed ingerichte route waar je juist prima aan je techniek kunt werken en dus af een toe gewoon kunt A0 als je er niet uitkomt.




















(de Tete de la Maye vanaf de camping, de route loopt door het centrale deel van de wand)

2. maandag met Cornee via La Grave naar de Refuge du Sele (uiteraard hebben we ´s ochtends eerst nog twee touwlengtes geklommen). Dinsdag dan de Point d´Amont Noord kante (3338m). De route is met V+ gewaardeerd, 850m lengte met een leuke aanloop van 1 uur vanaf de refuge en een nogal interessante afdaling als je zoals wij niet goed de topo bestudeert. De rots en de aard van de route zijn in het algemeen goed vergelijkbaar met de Badile Noordkante. Ook al is de Badile nog wat langer heb je in principe de berg voor je alleen, moet je standplaatsen en tussenzekeringen zelf plaatsen (wat ook goed gaat) en liggen de moeilijkheden bij 2 touwlengtes rond de 5c.





















(de noordgraat van de Point d´Amont in de avondzon vanaf de hut, prachtig)
















(Cornee in de tweede 5c lengte. prachtige vaste Ecrins graniet in geel en bruin)

3. woensdag nog met Cornee doorgegaan op de Aiguille Dibona. In tegenstelling tot de meeste touwgroepen wilden wij natuurlijk niet de compleet ingeboorde Visite Obilgatoire klimmen maar de alpiene Voie des Savoyards, VII-. Een super route met een spectaculaire traverse onder het dak door. Cornee heeft beide 6a-lengtes netjes voorgeklommen. Dit was voor mij net nog een tik te spannend. maar ook het naklimmen met de rugzak zorgde voor voldoende uitdaging.

4. als afsluiter ben ik dan met Sigrid donderdag nog een keer via La Grave naar de zo gezellige refuge du Sele gelopen om dan vrijdag ochtend vanuit die hut de Pilier Candeau in de Rateau zuidwand te klimmen. 2 uur aanlopen, 6 uur klimmen om 500 m pijler te scoren (ca 11 lengtes) met een moeilijkheidsgraad tot V+, uiteraard alles compleet zelf af te zekeren.















(De brede summit ridge van de Rateau gezien vanaf de Point d´Amont, onze route liep via de linker pijler. De twee pijler kunnen vanaf hier goed aan de hand van hun laagste punten in de gletsjer worden onderscheiden)




















(De candeau pijler gezien vanaf de gletsjer)


Al met al een super ervaring met over het algemeen positief feedback van de leiding. volgende stappen zijn nu langere tochten van hetzelfde niveau en proberen mijn voorklimniveau op eigen protection van V+ naar VI-/VI te pimpen. Daar wil ik nu de rest van de zomer aan werken. ben nu een paar dagen thuis en hoop eind van de week weer de Alpen in te kunnen.