Les Ardennes

4 dagen Ardennen in april - ik had meer het gevoel in juli ergens in Zuidfrankrijk aan een rots te hangen. Nee hoor, gewoon lekker ouderwets op de camping van de geitenboerderij in Ozo. Ik heb twee weken geleden met boulderen in de klimhal mijn vinger geblesseerd. Kun je beter niet doen als sportfysiotherapeut. Je gaat dan een beetje van alles invullen van wat er mis kan zijn. Daarom was ik ook erg blij dat ik na 10 dagen rusten gewoon met Marieke aan de Belgische kalksteen kon gaan hangen. Moderate routes tot 5c kon ik met die kromme vinger nog best goed voorklimmen.




Zaterdag zijn we bij de rotsen van Dave geweest (niet die van de Nirvana-drummer Dave Grohl, maar die van de Maas, weet je wel). Ik was hier nog niet eerder geweest. Erg comfortabel klimgebied. Ongeveer 10 m lopen van de auto naar de rotsen (dus 20 m lopen op een dag, daar komt een sportklimmer wel voor uit zijn tent). De buren op de geitencamping hebben naar gedetailleerde berekeningen van ons in 4 dagen wel in totaal die 20 m gelopen. RESPECT - in hoofdletters. Die rotsen zijn trouwens uitermate geschikt om met nuts en friends te oefenen. Ik heb daar hele touwlengtes mobiel kunnen afzekeren.


Dave, het Nirvana van de rotsklimmer.



De geitenboerderij was in zijn vruchtbaarste periode. Hier een van de misschien wel 10 geitjes die in die vier dagen werden geboren. Wat met de bokjes binnen 24 uur gebeurde zal ik hier niet vertellen, alleen dat bokjes geen melk zullen geven, dus niet interessant zijn voor de geitenboer...

Ze blijven wel schattig, die beesten...

Maandag wilden we per se eens een kerncentrale van dichtbij zien. Dat kan echt perfect vanaf de rotsen van Tihange (dat is vlakbij Huy, en aan de overkant van de plaatselijke kerncentrale). We hebben eerst in de steile sector een beetje zitten rommelen tot 5c (erg leuke kalk). Op het einde van de dag hebben we nog zo'n lange plaat onder de klimzolen genomen. Bij de gevoelde 40 graden had de rubber een continue 2-komponenten-plak-verbinding met de rotsen. M.a.w. je kon gewoon omhoog lopen.

Last but not least zijn we nog in Marche-les-Damme geweest. Ik heb hier 1,5 jaar geleden al een keer geklommen, maar toen was het 5 graden plus. Niet echt een feest. Maar deze keer was het toch echt anders. De rotsen hier zijn gewoon constant stijl of zelfs overhangend. Ook de royale haken-afstanden zorgen voor uitdaging. Van een Nederlandse klimmer begreep ik dat die 5c die ik net had geklommen toch echt zwaar ondergewaardeerd was, in de hal in Tilburg was dat op z'n minst een 6a+. Ja hoor, moet je misschien eens wat vaker naar Nijmegen komen. Leer je wel klimmen, bovendien maakt me de grading van een route weinig uit. Als het maar leuk is.

Succes is the ability to go from one failure to another with no loss of enthousiasm.... (van Winston "no sports" Churchill).