Als entree de Martinswand in het Elsass, op 1200m hebben we de aanloop nog door sneeuw moeten maken. IJzersterke graniet op 120m zijn de harde feiten voor deze klimtocht. Met de instapvariatie in de derde sector was de eerste van de vier touwlengtes ook de zwaarste (5a). Leek wel Chamonikkkks...
Een beetje links en een beetje rechts, en vooral naar boven! Leuke chimnees in de altijd granite al dente - smulle.
Vanaf het hoogste punt heb je mooi uitzicht op de Elsass, vervolgens 20 m abseilen en nog een keer een touwlengte uitklimmen. Lekker kopje koffie op Col de la Schlucht en vervolgens door naar het tweede voorgerecht.
Tweede voorgerecht hebben we genuttigd in de Zwitserse Jura, geen kogelvrij graniet maar daarvoor wel kalk in alle vormen en kleuren, in de eerste touwlengte van de Bruggligrat hadden we nogal last van de nogal poreuze vorm van kalk, of te wel, niet alles wat stevig lijkt is ook stevig...
De rest van de 250m klim was gewoon tip top....
Nogal Spartaanse behaking zorgde voor een alpiene ambiente.
Had ik al verteld dat ik rode wijn lekker vind?
Als hoofdgerecht en grootste paasei dan de Eulengrat vlak bij Solothurn 200m tot 5c+ in beste Jura-kalk. Stijle passages wisselen af met 3e graads klauterterrein.
Volgens mij is het in de zomer hier echt super druk, op die dag zijn we slechts twee klimmers uit Zuerich tegen gekomen (en dat ook pas op het zonnige terras op de top).
Erst die Arbeit en dan het plezier,... wat ik vergeten was te vermelden is de afdaling. geen kabelbaan, geen piste naar beneden maar 2e graads terrein afklauteren , klimmen in de Jura heeft wel iets van echte alpiene acties - het is authentiek, is goed bereikbaar vanuit Nederland en geeft een hoop rust in je hoofd! met andere woorden: VAKANTIE!
Lees het hele blog, pretty good
ReplyDelete