nadat er aan de alpenhoofdkam de afgelopen weken ontzettend veel sneeuw was gevallen en ik ook redelijk gaar was van het ijsklimmen stond vervolgens skieen op de menu!
In Verbier kun je erg mooie off piste afdalingen maken, HET freeride gebied van Zwitserland durf ik wel te beweren.
Drie dagen relaxed skieen, werken aan mijn techniek en natuurlijk genieten van het uitzicht op Mont Blanc, Walliser en Berner 4000ers.
Echt fantastisch.
De eerste dag heb ik onder Mont Fort de "stairways to heaven" erst omhoog gelopen en vervolgens aan de andere kant afgeskieed.
Ook een skiroute op de Mont Gelee hoort natuurlijk tot het programma.
Op de laatste dag nog onder de kabelbaan van de Mont Fort direct naar beneden. als novice in dit terrein (ca. 40 graden steil), begin ik er toch echt langzamerhand ook de fun ervan in te zien.
In de eerste week van januari ben ik in Cogne ten zuiden van de Mont Blanc geweest. Het dorp Cogne is vooral bekend voor zijn langlauf en winterwandelmogelijkheden. Maar sinds een jaar of 15 hebben vooral klimmers uit Chamonix het potentiaal aan ijsklimroutes ontdekt. in de twee valleien vind je een enorm aantal routes uiteenlopend van WI3 tot M11. kortom, er is voor iedereen wel wat te doen.
Normaal gesproken ga ik voor het ijsklimmen graag naar Kandersteg, maar ja, ijsklimmen zonder ijs is een lastige zaak. In Kandersteg was het veel te warm geweest in de afgelopen weken.
Van Roeland begreep ik dat er in Cogne best wat te doen was. dan maar een paar uur verder rijden en ben je wel verzekerd van ijs!
De eerste 4 dagen heb ik met mijn broer geklommen.
De eerste dag hebben we de waterval Patri geklommen. een waterval van ongeveer 160m en 4 touwlengtes klimmen, waarbij lengte 2 en 3 vooral uit korte stijle stukken ijs bestond. Echt klimmen was het op lengte 1 en 4. na 1,5h inlopen kon het klimmen beginnen:
lengte 1, niet moeilijk maar wel hartstikke leuk
lengte 4 echt klimmen en met 50m ook echt een lange lengte
bij de afdaling kwam dan als toetje nog een stevie foehnsturm binnen. brrrr, was de koffie beneden in het appartementje extra lekker
de volgende dag hebben we alleen aan de Lauson en de Thoule de eerste lengtes kunnen klimmen, harde wind en 20cm nieuwe sneeuw maakte het onmogelijk om verder het dal in te lopen. daarna werd het weer beter en besloten we naar de waterval Monday Money te lopen. na 3 uur ploeteren door de diepe en verfrachtete sneeuw konden we de 3 lengtes aanpakken.
in de tweede lengte van Monday Money
in de 3e lengte: 15m tussen 85 en 90 graden, lekker aanvallen!
abseilen uit de onderste lengte
Daarna moest Peter naar huis maar gelukkig had Bernd een paar dagen tijd om nog wat te klimmen. De eerste dag klommen we de waterval Thoule die in de gids met een WI 3+ gewaardeerd is. Het grappige met klimmen maar vooral met ijsklimmen is dat je aan die graderingen eigenlijk vrij weinig hebt. Zo bleek namelijk ook in de Thoule dat er waarschijnlijk wel bij veel ijs makkelijk aan de rechter kant in 70 graden terrein geklommen kan worden (dus een 3+), maar in ons geval moest je 10m vertical klimmen (dat komt veel meer overeen met 4+ of 5-). Maar ja, dit is dus de uitdaging van het buiten klimmen. Ik had in ieder geval ontzettend veel plezier aan dat steile stuk omdat het ijs je enorm uitnodigde echte klimbewegingen te maken.
in het steile stuk van de Thoule
De volgende dag hebben we nog een niet moeilijke maar wel erg mooie waterval verder in het dal geklommen; Flash Estivo was met 4 lengtes en 180m in goede condities alhoewel boven de laatste lengte erg dun was.
