Spacaldeira, Fiamme, Bergell

Niet gek dat verhaal van die Albigna, toch? De week daarvoor heb ik samen met Marieke de noordoostgraat van de Spacacaldeira (ca. 2700 m) geklommen. Dat zijn zo'n 300m tot 4c - behaking "Bergell-style" net als de waardering van de route. Maar weet je - na twee weken klimmen in Noord-Zwitserland, Davos en het Bergell wordt dat alpiene rotsklimmen allemaal gereduceerd tot een verhaal rondom je eigen intuitie. "Ziet er goed uit", "Kijken hoe moeilijk het echt is". Na twee weken ben je bereid en gewapend ook de onverwachtse moeilijheden van een alpiene klimtocht te aanvaarden - zonder daar eerst een nacht wakker van te liggen. Ik moet hier wel bij vertellen dat we voor de Spacacaldeira een tweede aanloop nodig hadden. De eerste ronde heb ik nog heel souverein in mijn D-schoenen in die route gehangen. Ging goed in de eerste 4c met twee boorhaken! Maar het wordt wel lastig als je met die schoenen dan een 6a instapt omdat je er net naast zit. In de tweede aanloop hebben dan we dan ook de goede route gevonden en gemakshalve was ik maar van begin af aan op mijn klimschoenen gestart. Het is en blijft een klassieker. Erg mooi uitzicht en fantastische rots -een combi van wandklimmen en in de bovenste 3 lengtes langs een heel scherp randje, weer mijn diepe respect voor Marieke. Op zijn minst weer twee rotsklimmen-brevetten toegekend!

Watch this: